şəhvətpərəst

sif. <ər. şəhvət və fars. . . . pərəst> Şəhvət düşkünü. O, bu qədər şəhvətpərəst və kənizpərəst xəlifənin paytaxtından qızları nə cürə qurtara biləcəyi barəsində düşünürdü. M. S. O..